Kappers in de zorg: persoonlijke aandacht en een beetje liefde
De coronacrisis heeft de hele beautybranche hard geraakt. Iedereen die de afgelopen weken de kapper heeft moeten missen, weet hoe belangrijk zo’n bezoekje kan zijn. Maar als je in een verzorgingshuis woont, komt daar een heel belangrijk sociaal aspect bij. Door bezuinigingen hebben zorgmedewerkers minder tijd voor een praatje en extra aandacht. Door een bezoekje aan de kapper voelen veel ouderen ze zich weer in hun waarde en gezien. Mieke Bloemen werkt al 25 jaar als kapster bij diverse zorginstellingen in de omgeving Rijswijk. Zij vertelt over het belang van de zorgkapper en waarom het juist voor deze kwetsbare groep zo schrijnend is om nu hun kappersbezoekjes te moeten missen.
Mieke: “Nadat mijn zoon geboren werd, wilde ik vaker thuis zijn. Ik was bedrijfsleider bij een grote kappersketen, maar toen werd ik 25 jaar geleden gevraagd om in een verzorgingshuis te werken. Dat maatschappelijke aspect ligt me wel en besloot deze uitdaging aan te gaan. Al na een week vond ik het helemaal geweldig. Het was heerlijk om met deze doelgroep te werken. Het is zulk dankbaar werk, je ontvangt zoveel liefde en het is heel fijn om iets te betekenen voor deze mensen. Voor veel ouderen is een bezoekje aan de kapper een van de weinige uitjes die ze nog hebben en het voelt goed om een verschil te kunnen maken. Inmiddels beheer ik 7 kapsalons in verzorgingshuizen en heb ik 9 medewerkers, waarvan er 5 zzp’er zijn.”
Voor veel ouderen is een bezoekje aan de kapper een van de weinige uitjes die ze nog hebben.
Persoonlijke aandacht
Ik vond het kappersvak altijd heerlijk, maar het kon soms wel een beetje oppervlakkig worden. Een vluchtige, snelle wereld, waarbij het grotendeels om het uiterlijk draait. Dit is een heel andere kant van het vak. Je zorgt natuurlijk dat het haar weer wordt gedaan, maar eigenlijk ben je ook een beetje maatschappelijk werkster. Je geeft veel meer persoonlijke aandacht en toen dat nog kon, ook af en toe een knuffel. Deze mensen zitten veel op hun kamer en dan is het echt een uitje om even naar de kapper te gaan. Dat stukje persoonlijke aandacht wordt enorm gewaardeerd, dat horen we ook vaak terug van de familie. Sommige klanten kennen we al jaren, we weten hun verhaal, kennen de kinderen, dat schept een band. Soms voelt het echt een beetje alsof ze familie van je zijn. In deze levensfase merk ik dat het uiterlijk ook weer heel belangrijk kan zijn. De meeste ouderen willen er heel graag verzorgd uit blijven zien, ze ontlenen daar een stukje eigenwaarde aan.
Aangeraakt worden
Sommige klanten komen elke week. Om het haar even te laten watergolven of te föhnen. Het hangt ook af van de conditie van de klant. Als iemand erg verzwakt is, kan zo’n kappersbezoek te veel energie kosten om elke week te herhalen. Maar je ziet wel dat mensen ervan opknappen. En bovendien is een hoofdmassage ook goed voor de doorbloeding van de hoofdhuid. Soms vergeten deze mensen zelfs hun haar te kammen en vaak raken ze hun hoofdhuid nooit meer aan omdat ze hun armen niet meer zo hoog kunnen houden. Die haren zijn vaak al zo broos en als de hoofdhuid slecht doorbloed is, wordt dat alleen maar erger. Het helpt dan ook niet dat de mensen in de zorg zo weinig tijd hebben voor dit soort dingen. Die willen wel, maar hebben daar de tijd gewoon niet voor. Het is soms schrijnend hoe weinig deze mensen aangeraakt worden. We hebben soms klanten die alleen al langs komen voor een bakkie koffie, gewoon even voor de gezelligheid. Door alle bezuinigingen in de zorg, is ons werk als kapper extra belangrijk geworden.
Het is soms schrijnend hoe weinig deze mensen aangeraakt worden.
Vanuit het hart
Toen ik begon bestonden er nog woon- en zorgcentra, dit zijn nu veelal verpleeghuizen met somatische (rolstoel) en psychogeriatrische (demente) mensen. Inmiddels krijgen mijn medewerkers ook een extra opleiding voor dit vak. Want je moet wel weten hoe je bijvoorbeeld iemand uit een rolstoel moet tillen en ook de omgang met demente klanten vraagt om extra begrip en aandacht. Daarom zijn de mensen die voor mij werken meestal wat ouder, ze hebben dan toch meer geduld en levenservaring. Want je moet dit werk niet alleen zien als een baan, het moet echt vanuit je hart komen.
Coronacrisis
In het prille begin van de coronacrisis heb ik gewoon doorgewerkt. Dat was gewoon toegestaan. Wel hebben we meteen al zoveel mogelijk alles ontsmet. De laatste week had ik wel het vermoeden dat alles dicht zou gaan. De scholen waren al dicht en iedereen sprak erover dat de salons nog open waren. En toen moesten ook wij ineens dicht. Dat was wel moeilijk en ik heb veel aan mijn klanten moeten denken. Want er zijn erbij die al helemaal overstuur raken als ze een week niet kunnen komen. Vreselijk dat deze mensen in een isolement zijn komen te zitten. In totaal zijn er best veel mensen overleden, heb ik gehoord. Maar dat is wel een situatie die we helaas vaker meemaken. Met een gewone griepepidemie kan hetzelfde gebeuren.
Weer open
We mochten nog niet open toen alle salons dat wel weer mochten. Maar 1 juni mogen we hopelijk weer open in een huis waar helemaal geen corona is geweest. Natuurlijk nemen wij dan alle maatregelen die nodig zijn om deze kwetsbare groep te beschermen. Ook zullen we meer dagen open gaan. Ruimere openingstijden zit er voor ons niet echt in. De meeste mensen zijn doodop aan het einde van de dag en gaan vroeg naar bed. Maar we gaan doen wat we kunnen. Ik kijk ernaar uit deze mensen weer te mogen helpen en hoop dat de andere huizen snel zullen volgen.
www.kappersindezorg.nl
Meer Innerbeauty verhalen? Leestip; Uiteindelijk volg ik altijd mijn buikgevoel of Ik geloof erin om mensen in hun kracht te zetten
