Home Ik werk vanuit mijn gevoel en daarop baseer ik mijn keuzes
BEAUTIFUL PEOPLE

Ik werk vanuit mijn gevoel en daarop baseer ik mijn keuzes

In mei zet hij een punt achter zijn kapperscarrière na 52 jaar. Zijn salon in hartje Maastricht is een begrip en trekpleister voor vele klanten uit het hele land. Wiel heeft zijn eigenzinnige stempel op de haarindustrie achtergelaten en niet alleen als kapper. Ruim 13 jaar heeft hij de awards mogen ontwerpen voor de befaamde Alternative Hairshow, want naast kapper is Wiel ook kunstenaar.

Interview met Wiel Essers
Wiel stopt als kapper om zich volledig toe te leggen op zijn werk als kunstenaar 

Wiel: “Kunst speelde mijn hele leven een belangrijke rol. Op mijn achtste kreeg ik al een schildersezel van mijn ouders en eigenlijk had ik ook naar de kunstacademie willen gaan. Maar doordat ik dyslexie had en je in die tijd minimaal Havo nodig had om toegelaten te worden, was dat voor mij geen optie. Ik was 14 toen ik het kappersvak inrolde. Mijn ouders hadden een bakkerij en ik kom uit een gezin van 12 kinderen, die het ondernemen met de paplepel kregen ingegoten. Bijna al mijn broers en zussen zijn uiteindelijk eigen baas geworden.”

Kappers kunnen iemand laten stralen waardoor echte schoonheid zichtbaar wordt.

Innerlijke schoonheid

Iemand is pas echt mooi als het innerlijk ook aan de buitenkant zichtbaar is. Wij kappers kunnen daaraan bijdragen door iemands persoonlijkheid extra te benadrukken. En nog belangrijker vind ik het om iemand het gevoel te geven mooi te zijn. Nu ik ga stoppen, merk ik pas welke impact je als kapper op je klanten kunt hebben. Ik heb heel veel brieven gekregen van klanten en daarin stond vaak dat ik het mooie in hen naar buiten wist te halen. Ja, dat raakt me dan wel als ik dat lees. Want als je een klant zelfvertrouwen geeft, waardoor ze zich mooi voelt en dat gevoel bevestigd wordt door de omgeving, dan gaat zo iemand stralen, dat kan bijna niet anders. Dat is voor mij het moment dat de ware schoonheid naar buiten komt.

Werken op gevoel

Ik ben iemand die heel gevoelsmatig werkt en daarop mijn keuzes baseer. Als iemand in mijn stoel plaatsvindt, dan maak ik contact met die klant op energieniveau en vaak weet ik dan vanzelf wat bij die klant past. Dat is een emotionele intuïtie waar ik dan volledig op vertrouw. Daarom heb ik ook geen woorden nodig. Ik vraag de klant nooit wat ze doen of wie ze zijn, ik voel alleen maar. Vroeger had ik zelfs op de spiegel staan: ‘Wil je tijdens het knippen geen gesprek met mij voeren’. En ik moet zeggen dat deze aanpak voor mij al ruim 50 jaar werkt. Natuurlijk is dit wel iets dat je gaandeweg beter ontwikkelt.

Wil je tijdens het knippen geen gesprek met me voeren?

Vidal Sassoon

Als ik werk, probeer ik me ook 100% te concentreren op wat ik doe. Als ik nu terugblik op mijn carrière, zie ik hoe die enorme passie voor het kappersvak steeds verder is ontwikkeld. Ooit moest ik aanvaarden dat ik geen kunstenaar zou worden, maar ik raakte enorm gefascineerd door dit vak. Zeker toen Vidal Sassoon ten tonele verscheen en hij het kappersvak naar een hoger niveau heeft getild. Ik heb eigenlijk aan hem te danken dat ik dit werk zo ben gaan waarderen. Uiteindelijk heeft dat mij de mogelijkheid gegeven om te zijn wie ik ben, waardoor ik mijn kunsten in de breedste zin van het woord kon uitoefenen.

Het kappersvak heeft mij de mogelijkheid gegeven om te zijn wie ik ben.

Niet voor niets is een van de hoogtepunten uit mijn carrière het moment dat ik samen met Ell (mijn vrouw) een award mocht uitreiken aan Sassoon himself. Hij was toen al 80 jaar en wij beiden kregen een knuffel van hem op het podium in de Royal Albert Hall in Londen. Die sculptuur had ik gemaakt op uitnodiging van de organisatie van de Alternative Hairshow.

Werken als kunstenaar

In totaal heb ik 14 jaar awards ontworpen voor diverse Alternative Hairshows, waardoor ik naast kapper uiteindelijk ook kon werken als kunstenaar. Door het kappersvak heb ik eigenlijk alle kansen gekregen om te doen waar ik ooit van droomde. In wezen heeft de kappersbranche mijn dromen gefinancierd.

Wat iets tot kunst maakt is emotie. Iedereen kan leren tekenen of knippen. Techniek kun je overdragen, maar emotie is iets heel persoonlijks, dat wat iemand uniek maakt. Als je de techniek beheerst en daar je ziel in weet te leggen, dan verhef je iets tot kunst. Dat kunnen, is een aangeboren iets, noem het talent. Het is iets dat uit jezelf komt.

Duurzaamheid

We zullen allemaal iets moeten doen op gebied van duurzaamheid, ook kappers. Ik ben er altijd voor om zo natuurlijk mogelijk te werken, mits je dan wel een bepaald resultaat kunt bewerkstelligen. Maar ‘natuurlijk’ wil niet zeggen dat een product dan ook veilig is, want met natuurproducten kun je ook gifstoffen maken. Mijn belangrijkste bijdrage aan het milieu is dat ik mijn klanten altijd probeer te overtuigen om hun haar slechts een keer in de 10 dagen te wassen. Dan verbruik je niet alleen minder product, maar bespaar je ook water. Als iedereen dat zou doen, in plaats van 2 x per week je haar te wassen, zou dat wereldwijd enorm schelen. Het is vaak een idee-fixe dat je haar dan vies zou zijn. Want hoe vaker je het haar wast, hoe eerder de talgklieren vet gaan afscheiden. Door het minder vaak te wassen, wordt de hoofdhuid minder geactiveerd.

Ik wil herinnerd worden als een collega die zich niet belangrijker voelde dan de ander.

Waarom nu stoppen

Ik heb er bewust voor gekozen om nu mijn werk neer te leggen als kapper, omdat ik geloof dat je nooit te laat moet stoppen. Ik hoop dat ik later herinnerd word als een collega die zich niet belangrijker voelde dan de ander, hoe eigenzinnig en eigenwijs hij ook mocht zijn. Er is niets mis met het hebben van een ego, dat geeft je persoonlijkheid, daardoor kun je een hoger doel bereiken. Ik ben blij met mijn ego, dat heeft me gemaakt tot wie ik ben. Maar ik houd er niet van als mensen zich beter voelen dan een ander. Als je echt iets te vertellen hebt, zou je dat niet nodig moeten hebben. Echte kwaliteiten spreken voor zich, die hoef je niet zelf te bevestigen.

Kunstacademie

Het zal wel wennen zijn straks. Ik kom uit een heel gestructureerd leven en zal een nieuwe modus moeten vinden. In mei vertrek ik voor onbepaalde tijd naar Zuid-Spanje. Ik wil daar gaan tekenen en schilderen en zo proberen los te komen van het ‘salon-gevoel’. Als ik dan terugkom, ga ik naar Oost-Europa om deel te nemen aan een kunstcollectief. En wie weet wat ik daarna ga doen? Misschien ga ik alsnog naar de kunstacademie!

www.wielessers.com | Fotografie: Frank Lodder

Favorieten van Wiel: BOEK Voor ik doodga, Jenny Downham MUZIEK die mij de ruimte geeft om te dromen BEAUTYPRODUCT water ONTSPANNING wegdromen in mijn fantasiewereld REIS naar een strand waar nog nooit iemand is geweest PLEK OM TE ZIJN daar waar mijn dierbaren zijn