Een andere wereld door corona
Corona heeft voor vele mensen de wereld op zijn kop gezet. De meesten van ons verlangen terug naar het normaal zoals wij dat kennen. Maar het is de vraag hoe reëel dat is en heeft corona ons ook iets goeds gebracht? Wolfgang Peppmeier is een boek aan het schrijven over deze periode en wij spraken hem over de impact van deze crisis. Wolfgang is columnist en auteur van het boek ‘Uitstraling – laat van buiten zien wie je van binnen bent’. Onder de naam ‘Pepptalk’ geeft hij lezingen, workshops en individuele coaching over persoonlijke ontwikkeling en de kunst van het gelukkig zijn. Door het hele land begeleidt hij individuele groepen mensen op hun zoektocht naar meer bewustwording, inzicht en zelfvertrouwen.
De wereld van morgen zal er anders uitzien dan de wereld van nu.
Hoe ben jij de lockdown doorgekomen?
Wolfgang: “Mijn laatste fysieke training heb ik begin maart in Uden gegeven, dé brandhaard van corona bleek later. Gelukkig heb ik daar niets van opgelopen. Daarna ben ik met mijn Peppmobiel (camper, red.) naar Sauerland vertrokken, waar we ook een huis hebben. Daar ben ik de hele 1e lockdownperiode gebleven. Mijn seminars kon ik via Zoom geven en verder ben ik aan mijn nieuwe boek ‘Leven in tijden van corona’ begonnen. Wij wonen daar in een klein dorpje met slechts 104 inwoners, dat ligt in een dal. Als je hier op straat loopt, merk je er eigenlijk niets van.”
Biodiversiteit
Waar Wolfgang wel mee werd geconfronteerd zijn de bossen die verdwijnen. “Tijdens de 1e lockdown was er heel veel zon, al vroeg in het jaar. Ik dacht toen al dat de natuur dat niet leuk vond. De beekjes waren droog en later bleek dat 1/3 van de bossen in het Sauerland dood is door een keversoort die goed gedijt in een droog klimaat. Deze kever is alleen schadelijk voor bomen die ouder zijn dan 20 jaar, die bij droogte geen hars meer kan aanmaken. Ik kan er bijna niet over praten, zo emotioneel word ik ervan.
De bossen gaan dood en dat proces is bijna niet meer te stoppen. Verleden jaar zijn er 20 miljoen bomen doodgegaan, dit jaar zal dat aantal nog hoger liggen. Zo ontstaat er een monocultuur van snelgroeiende dennenbomen, die geplant zijn voor bouwhout en kerstbomen. Als je het land zou overlaten aan de natuur, ontstaan er bossen die tegen dit soort aanvallen bestand zijn. Maar helaas gebeurt dat niet, het zijn jammer genoeg alleen nog maar productiebossen. Nu verdwijnen er hele bossen, doordat er geen biodiversiteit meer is. Dat is schrijnend.”
Waarom een boek over corona?
Omringd door de natuur van zijn geboorteland, is Wolfgang zijn roman gaan schrijven. Het is een fictieve vertelling, waarin Wolfgang als ik-persoon uiteenlopende mensen ontmoet tijdens zijn wandeltochten in de bergen. Met deze personen heeft hij gesprekken over de impact van corona.
Wolfgang: “Ik schets daarbij ook de sfeer van de omgeving en deel mijn eigen gedachten met de lezer. Deze crisis zie ik namelijk wel als een soort keerpunt. Ik wilde al langer fictie schrijven, maar nu dit gebeurde móést ik er wel over schrijven. Toen ik hier kwam ben ik meteen begonnen aan mijn boek. Ik moest denken aan wat mijn biologieleraar mij al 60 jaar geleden vertelde.”
Biologieleraar
Deze leraar sprak over virussen die ouder zijn dan de mensheid en deel uitmaken van het leven op aarde. In de middeleeuwen waren dat bacteriën, waardoor de helft van de bevolking is uitgestorven. Hij waarschuwde toen al dat deze virussen grote problemen zouden veroorzaken voor de mensheid. De vraag was alleen wanneer.
Wij voeren oorlog tegen de natuur met alle gevolgen van dien.
Wolfgang: “En nu kampen we met het coronavirus en kwam het alsnog onverwachts, al werd al jaren voor dit scenario gewaarschuwd. Er zijn 10.000 potentiële virussen die mogelijk een gevaar zijn voor de mens. Ook de klimaatverandering heeft ermee te maken dat virussen sneller kunnen overspringen van dier naar mens. Wolfgang: “Wij voeren oorlog tegen de natuur, de natuurlijke habitat van dieren wordt aangetast. Hierdoor komen we veel te veel met wilde dieren in contact, dit zou anders nooit gebeuren. Ik denk dat we met dit virus moeten leren leven. Er komt gelukkig een vaccin aan, maar ik denk niet dat het virus dan meteen weg is. We zullen onze manier van leven dus moeten veranderen.”
Polarisatie – óók in de kappersbranche
Je ziet momenteel dat de meningen steeds verder uiteenlopen en mensen snel klaarstaan met hun oordeel. Wolfgang kan dat beamen: “Je ziet het overal. Social media heeft daar zeker aan bijgedragen. Mensen kunnen daar vrijuit polariserend communiceren en helaas zijn er velen die dit doen. Vaak komt dat voort uit angst en frustratie.”
Polarisatie komt vaak voort uit angst en frustratie.
“Je ziet steeds meer de tegenstelling tussen mensen die oplossingsgericht denken en mensen die het leven te complex vinden en de realiteit liever ontkennen. In plaats daarvan geloven ze een heel ander verhaal, eigenlijk geloven ze liever in sprookjes. Dat laatste komt overeen met het complotdenken, want de sprookjes van vroeger waren eigenlijk ook een soort complottheorieën. Veel mensen houden wel van wat drama in hun leven.
Het laagje beschaafdheid dat we hebben opgebouwd, is helaas zo dun dat het meteen verdwijnt bij een crisis. Wolfgang: “Dat zie je nu ook en dat is jammer. Ik heb dit boek geschreven voor alle mensen die mijn verhaal aankunnen, het is zeker niet alleen een boek voor mensen uit de kappersbranche.”
Oplossingsgericht denken
We zullen moeten veranderen. Het virus gaat niet zo snel weg als we zouden wensen en bovendien loert er dan altijd nog het gevaar van andere virussen. Volgens Wolfgang moeten we allereerst stoppen met klagen, want daardoor wordt het niet beter. Ook moeten we stoppen met de slachtofferrol aannemen, want ook die houding gaat ons niet helpen. Dat geldt ook voor kappers.
Er kunnen plotselinge situaties ontstaan, die je hele leven overhoop gooien.
Wolfgang: “Ik ben er helemaal niet voor om mensen bang te maken, maar we moeten wel beseffen dat er plotselinge situaties kunnen ontstaan, die je hele leven overhoop gooien. Daarom is het zo belangrijk om reserves op te bouwen, zeker voor ondernemers. Ik zou tegen kappers willen zeggen: je mag tot het eind van het jaar klagen, maar ga alsjeblieft in 2021 oplossingsgericht denken. Kijk verder dan de nekhaartjes van je klant en probeer de klant te verleiden om in je winkel te komen en geld uit te geven. Want het is zo’n mooi vak; in de beautybranche kun je mensen gelukkig maken. Daarin schuilt enorme kracht. Tegelijkertijd moet je ondernemer zijn en zorgen dat je met het geld dat je verdient een buffer kunt opbouwen.“
Tot slot
Op Facebook schreef Wolfgang: ‘Een ding is helemaal zeker: de kaarten worden op dit moment opnieuw geschud en de wereld van morgen zal er anders uitzien dan de wereld van nu.’ Het moge duidelijk zijn dat de wereld er na corona anders uit gaat zien, maar verandering biedt ook nieuwe kansen en als het aan Wolfgang ligt, zal hij zich blijven inzetten om mensen te helpen die te benutten.
