Home Paul's missie is anderen helpen het lijden te leiden
BEWUSTWORDING

Paul's missie is anderen helpen het lijden te leiden

Paul Masselink is geen onbekende in de kappersbranche en was jarenlang distributeur van verschillende haarmerken, waaronder O ’right. Samen met zijn vrouw Ingrid heeft hij zijn bedrijf opgebouwd, waarbij duurzaamheid centraal stond. Maar na het overlijden van Ingrid wilde hij het roer omgooien. Hij volgde een mastercursus zen meditatie en ging nadenken over zijn levensmissie.

Ik ben gaan nadenken over de essentie van mijn leven en dat heeft me hier gebracht.

Paul: “Officieel ben ik in februari dit jaar in Portugal gaan wonen. We zitten in het Noorden, in de Douro vallei. Daar zitten niet veel Nederlanders, maar ik ben hier niet uit toeristische overwegingen. Ik wil hier gewoon leven, temidden van de natuur en weg van het toerisme. Inmiddels hebben we al een redelijk uitgebreide Portugese kennissenkring en integreren we lekker. Je moet natuurlijk wel je best doen en de taal willen leren. Mij gaat dat wat moeilijker af dan mijn partner Valeria, maar dat komt ook omdat zij al wat langer in Portugal verblijft en ik nog steeds veel reis vanwege mijn werk.

Momenteel zweef ik nog een beetje tussen mijn oude werk in de kappersbranche en mijn nieuwe bestaan. Maar straks ga ik me hier helemaal settelen en ben ik wel van plan om taallessen te nemen.”

Verdriet

Toen mijn vrouw Ingrid in 2016 overleed, wilde ik alleen nog maar de boel verkopen en stoppen met wat ik deed. Als zoiets je overkomt wil je bij wijze van spreken op een ezel door Europa trekken. Mijn hele basis van bestaan was weggeslagen. Ik heb mezelf toen 2 jaar de tijd gegeven om te onderzoeken wat ik echt wilde en in 2019 kwam ik tot de realisatie dat ik bezig was met een project dat ik samen met haar had opgestart en daar zaten nu teveel herinneringen aan verbonden. Toen heb ik definitief besloten ermee te stoppen. Ik heb mijn bedrijf verkocht, maar ik wist nog niet wat ik wel wilde gaan doen. Dat was net voordat corona uitbrak. De timing was uniek te noemen.

De essentie van het leven

Na het overlijden van Ingrid ben ik begonnen met mediteren om rust en balans te vinden. Tijdens een stilteweek kreeg ik de vraag: "Wat is de essentie van jouw leven?". Daar ben ik heel goed over gaan nadenken. Wat is mijn levensdoel, mijn missie in dit leven? Ik heb best veel meegemaakt, mijn moeder is jong overleden, ik had mijn vrouw, de moeder van mijn kinderen verloren en het jaar erop overleed mijn jongste broer. Ik kwam tot de conclusie dat mijn lijden als doel heeft gehad dat ik andere mensen daarmee kon helpen. Daarna ben ik een opleiding voor zenleraar gaan volgen. Ik merkte dat ik steeds meer mensen aantrok die in heftige life changing situaties zaten. Ik kon hen helpen door er gewoon te zijn, ze ondersteunen om het lijden te leiden. Daarmee bedoel ik dat je zelf bepaalt hoe je met het lijden omgaat. Het verdriet zul je op gegeven moment zelf moeten dragen en ik merkte dat ik anderen daarmee kon helpen. Dat is nu mijn levensdoel geworden.

Ik ben nu blij dat alle – ook nare – ervaringen in mijn leven toch een functie hebben gehad, namelijk dat ik anderen kan helpen. Omdat ik hetzelfde in mijn jeugd ook heb meegemaakt, kan ik mijn kinderen beter helpen met het verlies van hun moeder. Ik weet wat zij nu doormaken en hoe dat voelt. Want als je je moeder kwijtraakt, is dat onvervangbaar. Dat is een totaal andere situatie dan wanneer je je partner verliest, hoe erg dat ook is.

Liefde

Liefde overstijgt de fysieke verbinding.

Ingrid realiseerde zich heel goed dat er een nieuwe vrouw in mijn leven zou komen, dat heeft ze onze kinderen ook uitgelegd. Dit zegt alles over hoe bijzonder ze was. Uiteindelijk ben ik Valeria tegengekomen. Ik heb veel van Ingrid geleerd, maar vooral dat liefde de fysieke verbinding overstijgt. En de manier hoe zij kon berusten in haar eigen sterfelijkheid. Op een gegeven moment heb ik dat tijdens een meditatie retraite ook zelf ervaren. Ik kon mezelf toestaan om dood te gaan en dat gaf zo’n enorme bevrijding! Dat betekent dat je het leven alleen nog maar als een volledig geschenk kunt ervaren. De dood komt vanzelf wel, het leven daar moet je aan werken. Het gaat om het nu.

Nieuwe start

De relatie met Valeria is anders, ook omdat we nu beiden ouder zijn. Dan is je ‘ik’ toch meer ontwikkeld. Valeria is een gevoelsmens, ik zit meer in mijn hoofd. Een keer per maand komen we samen voor een upgrade van onze relatie. Dat is naar elkaar luisteren zonder oordeel, zonder dat de ander meteen reageert. Zo gaan we van verliefdheid naar liefde. Dat is mooi.

Numerologie

Valeria is astrologe en numerologe en de numerologie is heel bepalend geweest bij onze zoektocht naar een plek. Voor alles is een tijd en een geschikte datum. Als je meegaat in de flow van het leven, merk je dat dingen veel soepeler lopen. Zo was ons oorspronkelijke huisnummer 140, maar dat was volgens Valeria geen goed nummer. Het zou 168 moeten zijn. De 1 staat voor: ik doe en ik kan, de 6 staat voor de liefde en de 8 voor succes. Tot mijn grote verbazing ging de gemeente nog akkoord ook met deze nummerwijziging!

Wellness retreat

We wilden een plek met uitzicht en rust, de wereld vanaf een berg kunnen gadeslaan. Dit was de juiste plek, dat voelden we beiden heel sterk tijdens onze meditaties.

We hebben dit puur op emotionele basis gedaan en deden een belachelijk laag bod. Een hele tijd hoorden we niets, maar na een half jaar werden we gebeld dat ons bod was geaccepteerd! Volgend voorjaar is de opening, momenteel zijn we alle puntjes op de i aan het zetten.

Quinta de Raj is straks geschikt voor 10 -12 mensen. Er is een groot zwembad, een Japanse tuin, sauna en meditatieruimte. De hele lay-out is gebaseerd op de principes van Feng Shui, zodat alles ook energetisch goed voelt. We gaan meditaties, yoga en coaching sessies geven en Valerie en ik vullen elkaar daar heel goed in aan. En we gaan medewerkers in dienst nemen om ons hierbij te ondersteunen.

Gevoel

Enjoy the ride, want het houdt een keer op.

Het plannen kan ik wel, het voelen lukt me soms minder goed. Daar helpt mediteren bij. Mijn hoofd te laten voor wat het is. De kunst is om je gedachten te laten zijn wat ze zijn en je te focussen op wat je voelt. Ik heb de afgelopen periode geleerd mijn lichaam te voelen en daarnaar te luisteren. Ik zeg nu tegen mezelf: “Enjoy the ride, want het houdt een keer op.”

www.quintaderaj.pt