Interview met Judith Gellings
Ze zit ruim 30 jaar in het kappersvak en heeft 15 jaar samen met haar man een grote salon gehad. Maar Judith had ernstige gezondheidsproblemen waardoor ze het werk in de salon niet meer kon combineren met haar gezin van 4 kinderen. Nadat haar burn-out gooide ze het roer om en is een stilte salon gestart waar alleen met natuurlijke producten wordt gewerkt.
Judith heeft een 'stille' kapsalon en werkt met natuurlijke producten
Judith: โDoor mijn burn-out werd ik wel gedwongen om naar een andere manier van werken te kijken. De stress en pijn die ik had, kon mijn lichaam niet meer aan. Vijf jaar heb ik niet gewerkt en me alleen op de kinderen gericht. Ik was toen helemaal klaar met het kappersvak en heb die periode benut om echt naar mezelf op zoek te gaan. Toen ik begreep wie ik nou echt was, kon ik ook mijn werk als kapster weer oppakken. Maar dan wel op een andere manier.โ
Door mijn burn-out werd ik gedwongen om anders naar mijn werk te kijken.
Alleen maar overleven
We hadden al twee kinderen en toen kwam er nog een tweeling bij. Dat was erg druk. Bovendien veranderde de kappersbranche ook en veel van onze medewerkers gingen voor zichzelf beginnen. Op gegeven moment ben je dan alleen nog maar bezig met overleven en niet met het leven zelf. Na mijn burn-out ben ik bij iemand terecht gekomen die cursussen geeft in het opvoeden van kinderen en hoe je dat anders kunt aanpakken. Eigenlijk is het raar dat mensen zo slecht worden voorbereid op hun rol als ouders. Als je een hond neemt, ga je ook een puppy-training volgen. Maar krijg je een kind, dan zit daar geen handleiding bij.
Dankbaar
Als je een kind krijgt zit daar geen handleiding bij.
Achteraf ben ik dankbaar dat het zo gelopen is, want anders was ik nog verder doorgegaan en dat zou niet goed voor me zijn geweest. Ik kom uit een heel nuchter gezin en in het begin vroegen mijn ouders zich weleens af wat er met mij aan de hand was. Ze vonden me ineens โzweverigโ worden, maar er veranderde ook zoveel. Als je met een meer spirituele blik naar de wereld gaat kijken, dan komt er in het begin veel op je af. Ik vond alles interessant, verdiepte me in voeding en ging anders eten. In het begin ben ik daar echt een beetje in doorgeslagen. Ik dacht dat ik het licht had gezien, maar de mensen om mij heen zagen dat anders en dat kon dan weleens botsen. Ook kreeg ik minder raakvlakken met sommige vrienden. Dat was weleens verdrietig, maar aan de andere kant was het ook nodig om verder te komen.
Rust vinden
In die tijd ben ik ook gaan mediteren. Maar ik vond het lastig om vol te houden. Sinds kort gebruik ik een app van Michael Pilarczyk, waarmee het me wel lukt om 2 keer per dag te mediteren. Want alleen, zonder begeleiding, lukt het me echt niet. Ik doe wel yoga, maar dat is toch anders. Om thuis de rust te vinden in alle hectiek, valt niet mee. Dat lukt dan beter door met de hond te gaan wandelen bijvoorbeeld. Ik kan daar heel gelukkig van worden, je bent dan echt in het moment en niet zo met je hoofd bezig. Dan kun je ineens zien dat paardenbloemen โs nachts dicht gaan en pas in de middag weer geel zijn. Geluk zit soms in hele kleine dingen.
Ik kan mijn klachten nu zien als een signaal dat mijn lichaam afgeeft.
Ik heb af en toe nog steeds hoofdpijn en klachten, maar wel veel minder. Bovendien ga ik er nu anders mee om. Vroeger zag ik het altijd als een zwakte dat ik steeds ziek was. Terwijl ik het nu meer kan zien als een signaal dat door mijn lichaam wordt afgegeven. Op die momenten weet ik dat ik iets rustiger aan moet doen. Ik gebruik geen medicijnen meer en ben dan echt wel even erg ziek. Maar ik geef me eraan over en wacht totdat mijn lichaam vanzelf geneest. Hierdoor gaat het veel sneller weg en komt het ook minder vaak terug.
Grenzen aangeven
Mijn gezondheidsproblemen hebben mij geleerd om beter mijn grenzen aan te geven. Op gegeven moment had ik het gevoel dat ik in dienst stond van iedereen. Mijn werk, mijn gezin, mijn partner en het heeft lang geduurd voordat ik erachter kwam wat ikzelf nodig had om me goed te voelen. Vroeger kon ik moeilijk nee zeggen, maar nu probeer ik eerst af te wegen of het wel goed voor me voelt. Dat is voor anderen niet altijd gemakkelijk, maar de prijs die ik moet betalen te hoog als ik dat niet doe.
Kappers zijn gewend altijd maar anderen te pleasen.
Als kapster ben je zo gewend iedereen maar te pleasen, dat hoort bij ons beroep. Je hoort altijd: โde klant is koningโ. Maar we zijn allebei koning. Het moet toch een samenspel zijn tussen de klant en de kapper, anders is de optimale energie er ook niet. Ik ben heel bewust gaan kijken hoe ik mijn werk anders in kon vullen, zonder dat mijn energie overdag leegloopt.
Stilte salon
Mijn salon heb ik In Stilte genoemd want ik werk het liefste zo stil mogelijk. Ik gebruik alleen de natuurlijke producten van Rodolphe & Co. Dat is een Frans merk en ze hebben ook minerale kleuringen die grijsdekkend zijn. Daarnaast zijn er ook 100% plantaardige kleuringen. Als je bedenkt wat het aandeel van de kappersbranche is voor het milieu met al die vervuilende producten, dan valt er nog veel te winnen. Vooral op het gebied van haarkleuring.
Natuurlijk praat ik af en toe wel met mijn klanten, maar dan gaat het ergens over. Ik heb geen spiegels in de salon, zodat de klant ook daar geen prikkels van krijgt. Ze kunnen naar buiten kijken en genieten van het uitzicht. Mijn klanten vinden het heerlijk en komen helemaal tot rust. Ik probeer samen met de klant een mooi moment te creรซren, waarbij we ons beiden happy voelen. Zelfs als er een gesprek ontstaat, zijn dat vaak bijzondere gesprekken en bovendien is er niemand die meeluistert omdat ik een op een werk. Ook al is niet altijd stil in de letterlijke zin, door het ontbreken van prikkels heerst er wel rust. Daardoor kan ik veel beter intunen op de energie van de klant en dat is heel fijn. Ik kan dan echt op mijn gevoel werken, wat het resultaat alleen maar ten goede komt.
Balans tussen binnen en buiten
Ongeacht de mooie verpakking gaat het erom wat erin zit.
Uiterlijk is nog steeds heel belangrijk, want dat is het eerste dat mensen van je zien. Maar in de loop der jaren ben ik er wel achter gekomen dat ongeacht de mooie verpakking, het er echt om gaat wat erin zit. Als die binnenkant heel anders is dan een prachtige buitenkant, dan vind ik iemand met een minder mooie verpakking toch veel aangenamer. Je ziet het ook aan mensen die ouder worden en zich krampachtig proberen vast te houden aan hoe ze er vroeger uitzagen. Ik vind dat best wel sneu, want je mist dan veel mooie dingen van het leven. Niets blijft jong, alles wordt ouder, ook dat hoort bij het leven. Schoonheid kent daarom veel facetten. Ik vind mensen het mooiste als de balans tussen de buitenkant en de binnenkant goed is.
Haarsalon In Stilte, Castenray
Favorieten van Judith: BOEK The Work, Byron Katie MUZIEK Meditatiemuziek, maar ook country en pop ONMISBAAR PRODUCT Powder Shampoo van Rodolphe & Co ONTSPANNING Wandelen, yoga of een goed gesprek REIS Cuba PLEK OM TE ZIJN In de tuin
