Niemand zal betwisten dat er een unieke band bestaat tussen mannen en hun barbier of kapper. Sommige mannen kennen hun kapper al hun leven lang en zijn enorm trouw aan degene die van tijd tot tijd hun haren kortwiekt. In Engeland vonden ze dit een unieke kans om deze mannen meteen wegwijs te maken naar psychische hulp als de kapper denkt dat dit nodig is. In Londen doen ze er een proef mee met als doel een kwetsbare groep jonge mannen te bereiken, die mentaal in de knoop zit. Deze kappers leren hoe ze het beste tegen hun klanten kunnen praten en waar ze hen naar kunnen verwijzen als dat nodig is.
Mannen praten niet zo graag en houden vaak gevoelens in. Pas als het te laat is, kan dat leiden tot depressie, geweld, of erger, zelfmoord. Bij deze jongen groep mannen is veel stoerdoenerij, maar soms schuilt daar veel ellende achter.
De kappersstoel kan ook iets losmaken. Stoere mannen zitten met hun armen en handen bedekt door de kapperscape en worden ruim een uur zo met hun spiegelbeeld geconfronteerd. Ze voelen zich hulpeloos en dan komen de verhalen soms ineens los. Het komt voor dat een kapper of barbier de enige die een op een contact heeft met zo'n knul en dat zijn gouden kansen om contact te maken en eventueel hulp te bieden.
In Londen hebben 8 kappers de training al gedaan en meer zijn momenteel in opleiding. Zij richten zich vooral op donkere mannen uit Camden. Daar zijn volgens onderzoek 37.000 mensen die weleens last hebben van nervositeit en depressie. In het bijzonder zwarte mannen worden 5x zo vaak opgenomen voor psychische aandoeningen.
Maken jullie weleens mee dat klanten zo hun hart luchten dat je eigenlijk denkt dat hij of zij professionele hulp nodig heeft? Wat doe je dan?
