Door het slechte ‘zomerweer’ afgelopen weekend, ben ik maar eens op de bank gekropen en heb ik eindelijk de Duitse film ‘Die Friseuse’ (de kapster) gezien. Al doet de titel anders vermoeden, ging deze film niet echt over het kappersvak maar over een veel te dikke alleenstaande moeder die wanhopige pogingen doet om als kapster aan de bak te komen. De film speelt zich af in Berlijn, in een nogal trieste buitenwijk. Kathi, de hoofdpersoon is daar net komen wonen en is op zoek naar werk. Via het arbeidsbureau krijgt ze het adres van een kapsalon. Ze ‘waggelt’ daar naartoe, het is alsof de regisseur ons telkens eraan wil herinneren hoe moeilijk je door het leven ‘loopt’ als je dik bent. Ze torst haar overtollige kilo’s letterlijk mee. In de salon wordt ze uit de hoogte benaderd en krijgt de baan niet vanwege haar postuur. “U bent niet esthetisch”, zegt de saloneigenaresse letterlijk tegen haar. Thuis loopt het ook al niet zo lekker. Ze is net gescheiden en haar puberdochter bekijkt haar amper. Maar Kathi gaat vrolijk verder en besluit dat haar enige optie is om een eigen salon te beginnen en nog wel in het pand naast de salon waar ze niet werd aangenomen. Ze pakt het spaargeld van haar dochter om een aanbetaling te doen en scharrelt de rest bij elkaar door mee te helpen om illegale Vietnamese immigranten binnen te smokkelen. Door een samenloop van omstandigheden belandt de hele groep uiteindelijk in haar kleine flatje waar ze een tijdje moeten bivakkeren. Je ziet hoe de culturen vrolijk samengaan en zelfs de stuurse dochter ontdooit. Na een tijdje vertrekt de groep maar een Vietnamees blijft achter om Kathi te helpen met de verbouwing van haar salon. Ze krijgen zelfs even een korte verhouding. De salon wordt geopend maar dat laat de buurvrouw, de eigenaresse van de andere salon, niet op haar zitten. Ze stuurt de autoriteiten erop af omdat Kathi niet alle papieren zou hebben en bovendien een illegaal in dienst zou hebben. De salon wordt verkocht en dit keer zit Kathi wel bij de pakken neer. Maar eind goed, al goed. Dankzij haar nieuwe Vietnamese vrienden lukt het haar een baan bij een Aziatische kapsalon te krijgen waar ze zich helemaal thuis voelt!
Het is een vrolijk portret van een bijzondere vrouw die voor een betere toekomst vecht. Ondanks alle tegenslagen blijft de hoofdpersoon optimistisch. Ik vond sommige stukken wel grappig en aandoenlijk maar het is geen film die me echt bij zal blijven of die ik ooit nogmaals wil zien. Ook had ik me verheugd over een film die het kappersvak meer zou uitlichten maar daar ging het dus hier helemaal niet over. Leuk voor een regenachtige middag.
