Mijn ziekte heeft me geleerd om positief in het leven te staan
Ze zit al 18 jaar in het kappersvak, maar toen ruim 6 jaar geleden kanker werd geconstateerd, zette dat haar wereld op zijn kop. Ze had al langer klachten, maar telkens werd Milou afgescheept met een zalfje. Toen de klachten aanbleven, werd ze wel uitgebreid onderzocht en bleek dat ze een zeldzame vorm van kanker had. Milou werd uiteindelijk 4 keer geopereerd en kon 2 jaar lang niet werken. Lichamelijk was ze helemaal op.
Milou probeerde na 2 jaar terug te gaan naar haar werk bij een kappersketen, maar een absoluut keerpunt was het moment dat ze haar arm niet meer kon optillen van de stress en vermoeidheid.
Milou: “Op dat moment besloot ik alleen nog maar dingen te willen doen waar ik als mens blij van word en dat was niet dag in dag uit in een salon werken met chemische producten waar ik al om 3 uur ’s middags moe was door de tijdsdruk.Ik ben met mijn werkgever in gesprek gegaan en we besloten onze wegen te scheiden. Daarna kon ik pas echt gaan nadenken over wat ik wilde. Door mijn ziekte had ik geleerd goed naar mijn lichaam te luisteren en wist ik dat die chemie eigenlijk helemaal niet goed is voor je lichaam. Eén ding wist ik wel: ik wilde kapster blijven, dit vak is echt mijn passie.”
Ik wil geen dingen meer doen waar ik niet gelukkig van word.
Weer aan de slag
Nadat ik was gestopt, wilde ik alleen nog maar werken met producten die niet schadelijk zijn voor mijn lichaam. Ik had er veel over gelezen en kwam erachter dat de stoffen waar ik voorheen mee werkte helemaal niet goed waren voor je lijf. Zeker na mijn ziekte wilde ik mijzelf niet meer blootstellen aan risico’s waardoor ik weer ziek zou kunnen worden. Toen een vriendin een eco-vriendelijke shop-in-shop formule ging starten in Tilburg, heb ik daar mijn eigen eco-friendly kapsalon geopend. Dit was het begin van PureLou. Voor mij was dat een heel fijn re-integratie proces, waardoor ik me weer kon ontplooien. Ik kon op een rustige manier werken met producten waar ik helemaal achter stond.
Ik wilde alleen nog werken met producten die niet schadelijk zijn voor mijn lichaam.
Waar ik blij van word
Ik ben met één stoel begonnen, na 2 jaar kon ik een medewerker aannemen en nog een jaar later kon ik al verhuizen naar mijn eigen pand. Na de 1e lockdown vorig jaar heb ik ook mijn 2e vestiging geopend in Den Bosch. Ik geloof echt in de natuurlijke aanpak en heb gelukkig naast mijn eigen super team ook andere kappers kunnen inspireren met mijn programma’s, met name voor krullend haar. De kunst zit niet alleen in het goed verzorgen van het haar, schadelijke chemicaliën komen natuurlijk ook voor in haarkleuringen. Een grote uitdaging zit dus ook in het creatief kleuren van het haar op een gezondere en natuurlijkere manier. Ik ben heel trots op wat ik heb bereikt, al helemaal omdat alles begon vanuit een dieptepunt.
Mijn zoontje was 4, ik bijna 29. Ik kan me nog het moment herinneren dat ik me afvroeg of ik een jaar later er nog zou zijn om hem te zien opgroeien. Er zijn momenten geweest dat ik echt dacht dat ik het jaar erop niet meer zou halen: omdat ik zo jong was, ontwikkelde de kanker zich veel sneller dan normaal. Deze vorm van kanker komt normaal alleen voor bij vrouwen van 70 jaar en ouder, ik ben echt door het oog van de naald gekropen. Dit alles heeft mij wel doen beseffen dat ik geen dingen meer wilde doen waar ik niet gelukkig van werd. Ik ben me gaan realiseren wat de dingen zijn die me blij maken en heb besloten me alleen maar op deze dingen te focussen. Ik laat negatieve invloeden veel minder effect hebben op wie ik ben, en probeer overal positiviteit uit te halen.
Mijn drijfveer
Ik ben van nature geen persoon die bij de pakken neer gaat zitten en deze instelling heeft mij toen ook erg geholpen. Ik dacht: ‘ik ga hier niet zomaar aan dood, ik heb een veel te mooi leven om te denken: ik ben ziek, ik ben er klaar mee!’. Je wilt als moeder voor geen goud je kind in de steek laten. Mijn drijfveer was dat ik alles uit het leven wilde halen wat erin zit. Tegenslagen horen bij het leven, maar je kunt het wel zo mooi mogelijk proberen in te kleuren. De mensen om me heen van wie ik hou, mijn gezin, familie en vrienden, wilde ik absoluut niet kwijt. Als je met je neus op de feiten wordt gedrukt, zie je dat er zoveel mooie dingen zijn in het leven. Dat wil je toch niet zomaar laten gaan?
Wat ik geleerd heb
Mijn ziekte heeft me wel doen beseffen wat ik had. Het haalde mij uit een makkelijk, veilig leven en heeft me als persoon enorm laten groeien. Het maakt me bijvoorbeeld niet meer uit wat een ander van me vindt. Ik doe mijn ding en zorg dat ikzelf en mijn omgeving daar blij van worden. Als een ander dat raar vindt, dan is dat maar zo. Vroeger zou ik mij dat aantrekken, maar nu kan ik het naast me neerleggen. Ik doe wat ik wil, wat mijn hart zegt dat ik moet doen. Ik ben er veel sterker uitgekomen en ben niet meer dezelfde vrouw als vóór mijn ziekte. Ik heb een hele andere mindset gekregen.
Ook materie vind ik nu veel minder belangrijk. Spullen kunnen heel leuk zijn natuurlijk, maar het is veel belangrijker dat je blij wordt van wat je doet. Ik luister nu vooral goed naar wat mijn eigen lichaam me vertelt en daardoor kan ik goed mijn grenzen aangeven. Ik doe nu echt wat ik zelf wil.
Blij en eigenwijs
Eigenlijk ben ik een heel blij persoon. Eigenwijs ben ik ook, dat is een van de eigenschappen waardoor ik het heb gered denk ik. En ik ben sterk, ik vind mezelf wel een doorzetter. Maar ik ben ook heel gevoelig en echt een mensen-mens. Ik kan geen masker opzetten; what you see is what you get. Ik ben echt de persoon die ik ben, ik kan me niet anders voordoen dan dat. Anderen zeggen dat ik ook heel bescheiden ben, dat klopt wel. Ik vind het moeilijk om mezelf de lucht in te prijzen.
Meer dan haren knippen
Deze coronaperiode is natuurlijk verschrikkelijk voor veel ondernemers. Het is net als bij ziek zijn: je kunt het over je heen laten komen met het idee dat het een grote ramp gaat worden, of je kunt je afvragen wat je kunt doen om er sterker uit te komen. Dat laatste is meer mijn manier. Het draait allemaal om hoe je erover nadenkt. Zo ben ik tijdens deze lockdown aan het kijken hoe ik hierna nog meer uit de salon kan halen. Want er is zoveel meer dat je kunt doen dan alleen maar haren knippen. Je kunt je bedrijf op zoveel verschillende manieren laten groeien. Daar hoef je niet alleen maar voor te knippen.
Het gaat erom dat je niet bij de pakken neer gaat zitten. Ik kies ervoor om me niet mee te laten zuigen in negativiteit. Mijn ziekte heeft me geleerd dat negatief zijn helemaal geen zin heeft, je moet dealen met hetgeen er op je pad komt. Er zullen altijd dit soort dingen in de wereld blijven gebeuren, daar kunnen we niets aan veranderen. Ik ga echt niet buiten in een doos op straat slapen. Er is altijd wel weer iets te verzinnen waardoor je er beter uitkomt dan je misschien in eerste instantie had verwacht. Heb vertrouwen in jezelf en wat je kan, laat de negatieve dingen niet teveel invloed hebben en ga ervoor. Volgens dat principe leef ik nu.
