Interviews met de créme de la créme van de Nederlandse kappers, waarbij elke keer het stokje wordt doorgegeven aan een collega die hij of zij bewondert. Haarstylist Marvin Zwart van The Parlour gaf het 'stokje' door aan Carmen van der Woude van kapsalon The Parlour.
Hoe ben je ooit begonnen?
Ik wilde ooit danseres worden. Tot m’n 10e heb ik in Brazilië gewoond en daarna verhuisde ik met m’n ouders naar Nederland (Amsterdam). Ik ben klein met donker haar en bruine ogen. Ik was gefascineerd door mijn lange blonde vriendinnen en vond het leuk om hun haar te doen. Doordat de zus van een vriendin kapster was, wist ik dat ik dat ook wilde. Ik ben bij Kinki Kappers begonnen in 1995. Kinki was toen net gestart in Eindhoven en Amsterdam. Het was de tijd van geschoren hoofden en echte kinky kapsels. Heel tof om daar te werken toen.
Wat spreekt je zo aan in het kappersvak?
Ik werk graag met mensen en hou van het persoonlijke contact. Ik krijg nog steeds een enorme kick als ik iemand kan helpen om meer zelfvertrouwen te krijgen door een mooi kapsel. Haar gaat veel verder dan uiterlijk, het draagt echt bij aan hoe iemand zich voelt. Ik heb veel vaste klanten en probeer ook echt naar ze te luisteren. Ik bedenk altijd hoe ik zelf behandeld zou willen. Ik hou absoluut niet van arrogantie en zorg dat ik dat zelf ook nooit ben bij mijn klanten. Ik vind het fijn om iets creatiefs met mijn handen te maken en in dit vak kan ik me heerlijk uitleven!
Doe je weleens catwalk shows of shoots voor magazines?
Vroeger heb ik wel podiumwerk gedaan, maar dat is niets voor mij. Laat mij maar mooie dingen achter de schermen maken, dat vind ik veel leuker! Voor Diesel heb ik gewerkt en voor een aantal magazines. Maar ik ben absoluut geen glamour kapper die voor celebs werkt. Misschien komt dat ook wel door mijn verleden bij Kinki. Daar volg je juist het straatbeeld en kijk je niet zoveel naar de ‘sterren’.
Reis je vaak voor je werk?
Nee, ik heb weleens een klus in Ibiza gedaan, maar het komt eigenlijk nooit voor.
Bij welke celebs en/of shows heb jij het haar verzorgd?
Niet dus. Ik heb het haar van Saar Koningsberger gedaan voor Snowboard Magazine, that’s it.
Wat is het hoogtepunt uit je carrière?
Dat is toch wel het opzetten van mijn eigen zaak The Parlour, wat ik nu aan het doen ben. Dit geeft me zo’n enorme kick, omdat het helemaal mijn eigen ding is. Het een droom die uitkomt. Ik wilde een zaak die er juist niet zo trendy en steriel uit zou zien. Ik heb het hele interieur zelf bedacht; ik wilde echt een huiskamergevoel creëren. Ik heb oud en nieuw gecombineerd en geprobeerd dat kneuterige van vroeger terug te laten komen. Ik wil dat mensen het leuk en gezellig vinden om naar de kapper te gaan. Niet dat ze bang zijn en niets durven te zeggen als ze eenmaal in die kappersstoel zitten. Ik probeer mensen echt op hun gemak te stellen. Dit concept heb ik altijd al gewild!
Knip je daarnaast ook nog ‘gewone’ klanten?
Eigenlijk alleen maar. Mijn klanten zijn voornamelijk vrouw, maar wel heel gevarieerd. Ik heb de grootste hipsters, maar ook voetbalvrouwen. Omdat ik gek ben op de jaren 50, heb ik wel veel ‘rockabillies’ als klant.
Wat vind je het leukst om te doen?
Kleuren! Ik hou van de effecten die je met kleuren kunt bereiken. Een haarkleur kan iemand maken of breken. Een kapsel kun je anders stijlen, maar de kleur blijf je zien.
Wat is volgens jou de meest voorkomende ‘haarmisser’?
Geel geblondeerd haar bij vrouwen die dat zelf doen. En van die vrouwen die, als ze ouder worden, hun haar met henna kleuren. Ze denken dat het zo natuurlijk is, maar het resultaat is vaak droog en het ziet er vies en oranje uit!
Wat is jouw ‘trade mark’?
Ik hou niet van die ‘kappershoofden’ waarbij je duidelijke strepen in het haar ziet. Ik pak het altijd subtiel aan. Zoals een mooie lichte gloed in een pony, zodat het lijkt alsof het licht erop weerkaatst wordt. Ik kan altijd zien als iemand door mij geknipt en gekleurd is. Dat komt omdat ik toch altijd subtiel mijn ‘signatuur’ achter laat. Ik hou van naturel met een twist.
Wat is je favoriete product en waarom is het zo bijzonder?
Ik gebruik Fudge producten voor het kleuren, die bevallen mij erg goed. Maar als ik een product zou moeten noemen, is het de Dust it van Osis. Dat is een poeder dat veel volume geeft bij de haaraanzet. Hoe stugger het haar, hoe meer volume het krijgt. Het werkt altijd!
Van welke beroemdheid zou je het haar willen doen en waarom?
Sophie Hilbrand. Ik vind het een hele mooie vrouw, maar dat haar ziet er altijd zo slonzig en dood uit. Ik begrijp niet waarom het niet een beetje wordt bijgeknipt. En, misschien cliché om hem te noemen, maar Willem Alexander zou ik ook weleens onder handen willen nemen. Hij heeft een vrij vierkant gezicht en stug dik haar. Ik zou hem een mooi klassiek kapsel geven, kort aan de zij en achterkanten. En het afstylen met een waxje. Als de vorm van zijn haar anders zou zijn, zou dat zijn hele gezicht anders maken.
Wat is je favoriete film / stad / mode ontwerper?
Dirty Dancing is mijn ‘all time favorite’! De styling, het verhaal, ik heb die film al zo vaak gezien! Mijn favo stad is Barcelona. Ik ga daar een keer per jaar naartoe, bezoek kappers, en kijk goed om me heen. Die stad geeft me veel inspiratie. Amsterdam gaat steeds meer op Barcelona lijken, maar daar zie je nog meer alternatieve rock chic dan hier. Donatello Versace is mijn favoriete ontwerpster. Ik hou van kitsch en bling bling, als je het maar goed combineert.
Waar haal je je inspiratie vandaan. Heb je naast je werk nog hobby’s?
Elk weekend ga ik de stad uit om rommelmarkten te bezoeken. Ik verzamel altijd van alles. Ook vind ik het leuk om kleding te maken of om te schilderen. Ik ben dol op knutselen en ben altijd wel iets aan het maken.
Van welke collega/kapper heb je het meest geleerd?
Corina Alkemade van Kinki Kappers heeft mij veel geleerd. Zij heeft mij laten nadenken over het vak. Ze is inmiddels eigenaresse van de Kinki Academie en haar trainingen zijn heel erg inspirerend.
Aan welke kapper wil je ‘het stokje’ doorgeven voor het volgende interview?
Aan Corina! Omdat ik zoveel van haar heb geleerd!
VOLGENDE KEER: HAARkunstenaar Corina van Alkemade aan het woord
