Door mij kwetsbaar op te stellen, wil ik deuren openen voor collega’s
De salons zijn gesloten en deze situatie is gisterenavond helaas verlengd met 3 weken. Wanneer de salons weer open mogen is nog maar de vraag. Kappers zitten letterlijk met hun handen in het haar. Want al had je alles goed op orde, hier is geen ondernemer tegen opgewassen. Kapper Bas Pijnenburg plaatste een noodkreet op Facebook die meer dan 200 keer werd gedeeld. De nood is hoog en veel ondernemers vinden dat ze onvoldoende worden gesteund door de overheid. Het water staat velen al aan de lippen. Wij spraken Bas over deze benarde situatie.
Bas Pijnenburg is 3e generatie kapper en eigenaar van Bas Kappers in Vlijmen. Hij runt de zaak samen met zijn vrouw Simone en ze hebben 9 man personeel. De zaken liepen goed, maar toen kwam corona ... Op 7 januari schreef Bas o.a. het volgende op zijn Facebookpagina:
Stel je eens voor … 16 weken geen omzet maar wel alle vaste lasten moeten betalen.
Daarvoor/na met halve bezettingsgraad moeten werken ivm 1.5 meter en alle maatregelen, je halve team in quarantaine, ziek door COVID-19 en steeds opnieuw testen enz...
Geloof mij … dan slaap je HEEL slecht
En nee dit is geen ondernemersrisico!
Nu ben ik best een verstandige jongen die zijn zaakjes aardig op orde heeft, maar als je van de 12 maanden er 4 verplicht dicht moet zijn hakt dit er toch wel even in.
Nu run ik dit bedrijf al 25 jaar, maar de moed zakt mij in de schoenen, tevens mijn motivatie de draad straks weer op te pakken ...
Bas: “Je kunt merken dat dit enorm leeft onder de Nederlandse kappers, want nadat ik dit bericht postte kreeg een stortvloed aan reacties van andere. Er is momenteel heel veel aan de hand in de kappersbranche.
Door mij eerlijk en kwetsbaar op te stellen, wilde ik ook andere collega’s een hart onder de riem steken.
Hoe ervaar je de huidige situatie?
Ik wil de regering niet afkraken en zou ook echt niet in hun schoenen willen staan, maar ik denk wel dat wij als kappers beter geholpen moeten worden. Ten eerste kunnen wij helemaal niets als we dicht zijn. Wij kunnen geen afhaalmaaltijden maken zoals onze collega's in de horeca. Ja, we kunnen verfpakketjes verkopen, maar dat is een druppel op de gloeiende plaat. Kappers zitten nu allemaal thuis. Dat is niet alleen economisch slecht, ook emotioneel is het heel zwaar. Want wij willen niets liever dan ons vak uitoefenen. Wij zijn creatievelingen, die graag onder de mensen willen zijn.
Wij willen niets liever dan ons vak uitoefenen.
Als de steunmaatregelen dan niet voldoende zijn, wordt de situatie helemaal zwaar. We staan echt met onze rug tegen de muur. Tijdens de 1e lockdown waren er diverse steunpakketten die je kon aanvragen. Maar toen de salons weer open mochten, werd die 1e maand extra omzet gegenereerd met als gevolg dat een groot deel van die steun weer terugbetaald moest worden! Ook de personeelskosten werden maar voor een gedeelte vergoed, bij lange na niet wat het de ondernemer kostte. Bovendien moest de loonbelasting gewoon worden doorbetaald. Hierdoor kwam het er eigenlijk op neer dat de meeste kappers minimale compensatie kregen. Het probleem ligt dan bij de personeelskosten, die zijn bijna niet op te brengen. Want we laten de medewerkers niet werken, we betalen wel loon en moeten ook nog eens loonbelasting betalen!
Wat zou er naar jouw idee moeten veranderen, opdat er straks nog salons zijn in Nederland?
Toen de salons in mei weer open gingen, moest bovendien worden geïnvesteerd in de nieuwe maatregelen om 1,5 meter afstand te houden. Deze hadden ook als gevolg dat er minder klanten geholpen konden worden en er minder omzet was. We kregen nauwelijks de kans om te herstellen van de 1e lockdown, totdat de 2e lockdown zich net voor de drukste periode van het jaar aandiende. Tijdens deze periode zijn de steunmaatregelen zo versoberd, dat het voor de meesten niet meer te doen is.
Het zou eerlijker zijn als er gekeken zou worden naar de weken dat de salons dicht waren en er geen omzet was. Dáár zou dan aangepaste loonkosten over moeten worden berekend. Op dit moment ben ik enorm aan het interen. Geld dat bedoeld was voor investeringen is nu aan het verdampen. Over dat geld betaal ik ook nog eens belasting, daar heb ik nog de meeste moeite mee.
Het is moeilijk om je hoofd leeg te maken, deze zorgen zijn altijd aanwezig.
Hoe lukt het jou om deze lasten te betalen?
Gelukkig had ik een goede buffer. Van mijn ouders heb ik altijd geleerd dat je van elke verdiende Euro 30 cent opzij moet leggen. Maar hier kan bijna geen buffer tegenop. Nu weet ik zeker dat ik het ga redden, maar je gaat ermee naar bed en je staat ermee op. Het is moeilijk om je hoofd leeg te maken, deze zorgen zijn altijd aanwezig.
Een ander probleem is ook dat er geen perspectief geboden wordt. We weten niet wanneer we weer open mogen, wie kan de garantie geven dat we in februari wel weer aan de gang kunnen? Op gegeven moment is de geldpot echt wel leeg.
Vind je het eerlijk dat de salons wel moeten sluiten en anderen niet?
Ik zit hier in het centrum van Vlijmen en om mij heen zie ik 2 bloemenzaken, een chocoladewinkel en een afhaaltentje. Allemaal open. Ik gun het ze van harte, maar ik vind wel dat er met 2 maten wordt gemeten. Wij krijgen te horen dat we dicht moeten omdat we traffic veroorzaken, maar dan zie ik dat deze winkels het extra druk hebben omdat er verder niets te doen is. Dat klopt niet.
Heb je de neiging om zelf actie te ondernemen?
Nee, ik zie mezelf niet met een spandoek naar Den Haag gaan, ik laat dat liever over aan partijen als de ANKO. Maar wat ik wel om me heen zie zijn veel ondernemers die niet zo snel durven toegeven dat het slecht gaat. Of die bekennen dat ze depressief zijn.
Er is veel schaamte om toe te geven dat het slecht gaat.
Dat was ook de reden om dit op Facebook te zetten. Ik ben al 16 jaar educator bij Goldwell en spreek daarom veel kappers. Vaak is de schaamte groot, maar in dit geval kun je er niets aan doen. Niemand heeft dit zien aankomen. Door mij eerlijk en kwetsbaar op te stellen, wilde ik ook andere collega’s een hart onder de riem steken dat zij niet alleen zijn in hun zorgen.
Door dit bericht merkte ik pas hoeveel mensen hiermee kampen. Veel kappers bellen mij nu radeloos op en vragen mij hoe ik dit aanpak en hoe we elkaar kunnen helpen. Maar het is nu natuurlijk best lastig om elkaar te helpen. Het enige dat we kunnen doen is positief blijven en daar moet je jezelf wel voor herpakken.
Hoe kom jij deze periode door?
Ik ga op tijd naar bed en sta op tijd op. Iedere dag ga ik een eind te wandelen om mijn hoofd leeg te maken. Daarnaast geef ik nog wat online trainingen. Dat zijn filmpjes waarop ik poppen knip. Zo probeer ik andere kappers te inspireren om toch met het vak bezig te blijven. Op mijn Instagram account (@Bas_pijnenburg_education) vertel ik hoe belangrijk het juist nu is om je vaktechnisch te verbeteren. Maak gewoon mooie creaties en laat je klanten zien dat je niet stilzit. Want als je thuis voor je uit gaat zitten kijken, komt het niet goed. Maar als je een keer zo’n pop pakt die je gaat knippen, dan ga je je echt weer beter voelen.
