Getest: Crème de La Mer
Altijd wilde ik deze beroemde crème al testen, want er is al veel over geschreven. Is het onzin - zoals sommigen beweren - of is dit spul echt zo fantastisch als de makers zelf zeggen? Maar vele vrouwen zweren erbij en ik ben best nieuwsgierig waarom zij bereid zijn om bijna €200 te betalen voor zo'n potje.
Altijd wilde ik deze beroemde Creme de la Mer al testen! Aan deze crème gaat een heel verhaal vooraf. Een halve eeuw geleden had een zekere dokter Huber last van brandwonden en geen enkel middel kon hem helpen. 12 jaar duurde het voordat deze dokter zelf een brouwsel kon maken waar hij echt baat bij had, The Miracle Broth. De basis voor dit mengsel komt uit zeewier. En elk potje bevat weer een druppel van de vorige hoeveelheid, om zo de link naar de bron te behouden.
Het lijkt wel een toverformule, zoals erover wordt geschreven met Dr. Huber als ware druïde! Enfin, het wordt tijd om de werking van deze bijzondere Creme de la Mer zelf eens te gaan testen.
De verpakking van Crème de La Mer
Allereerst de verpakking. De glazen pot van 60 ml komt in een stevige, groene kartonnen doos, die je optilt en de pot in een houder staat met daaronder een spatel om de crème op te brengen. De verpakking doet niet erg chique, maar eerder klinisch aan. Alsof we hier te maken hebben met een medisch wonder voor je huid. De pot zelf is van goede kwaliteit, maar ik had niet minder verwacht. Persoonlijk vind ik het bij zo'n dure crème altijd jammer dat het in een open pot zit, waardoor eerder viezigheid eerder in de crème kan komen. Gelukkig zit er wel een spateltje bij zodat je niet met je vingers in de pot hoeft te zitten.
Ik kijk op de ingrediëntenlijst en inderdaad, bovenaan staat zeewier. Natuurlijk hebben vele merken dit geprobeerd na te maken, dus al laten ze de ingrediënten zien, de oorsprong zal ongetwijfeld 'geheim' en speciaal zijn.
Mijn ervaring met crème de La Mer
Het eerste dat me opvalt is de zalf-achtige textuur, die nogal dik is. Als je de crème zo op zou brengen, zou dat moeilijk gaan. Maar dat is ook helemaal niet de bedoeling, je moet een klein beetje tussen je vingers opwarmen, waardoor de substantie meer vloeibaar wordt en dus makkelijk op te brengen is. Net als met een wax dus. De geur is heel subtiel, maar wel lekker.
Ook lijkt de crème nogal vettig en rijk, vooral voor overdag maak ik me zorgen dat ik niet de hele dag met een glimmend gezicht loop. Maar ook dat is een verrassing, het spul trekt enorm snel en goed in mijn huid, alsof m'n huid het opslurpt. Meteen daarna ziet mijn huid er gehydrateerd, maar zeker niet vettig uit. Een soort zachte glow lijk ik ervan te krijgen. Nu is mijn huid behoorlijk droog, maar in de zomermaanden kan ik wel wat meer glimmen op mijn T-zone.
Eindconclusie
Mijn conclusie? Tja, eigenlijk wilde ik deze crème niet zo lekker vinden en leek het me allemaal een onzin-marketing verhaal. Misschien is dat het ook wel, maar ik kan niet anders zeggen dat ik het heerlijk spul vind, waar mijn huid super goed op reageert. Mijn rimpels, die ik gelukkig niet heel veel heb, zijn volgens mij niet minder. Wel lijkt m'n huid egaler, heb nauwelijks last gehad van pukkeltjes en de poriën zijn fijn. Ik vind vooral die glow zo heerlijk op m'n gezicht en van droogte heb ik helemaal geen last meer gehad. Ook fijn is dat je een pot voor dag en nacht kunt gebruiken. Geen gedoe meer met al die aparte potjes dus.
Zou ik het ook kopen? Gelukkig doe je er heel lang mee, mijn potje Creme de la Mer is nog niet op, je hebt per keer echt maar een beetje nodig. Een pot van 60ml (10ml meer dan de meeste potten crème!) kost €285. Dat is wel even slikken, maar ik zou het zomaar kunnen doen. Ik denk dat een pot van 60ml ongeveer 6 maanden mee kan gaan. Dus reken maar uit. Er zijn ook potjes van 3oml te koop, dus je zou het eerst kunnen proberen.
